De geschiedenis van voetbalvereniging Holwierde

 

Ontstaan en groei
Op initiatief van Van Weerden en Straatman kwamen op 01 april 1933 een aantal jongemannen uit Holwierde bijeen in de timmerwerkplaats van de plaatselijke aannemer. Bij die gelegenheid werd de voetbalvereniging DVS (Door Vriendschap Sterk) opgericht. De eerste officiële wedstrijd werd dat jaar gespeeld tegen SSS uit Bierum en vond plaats op een weiland van boer Alting.

 

Van dit veld moeten we ons geen grote voorstelling maken, want er zat bijvoorbeeld zo’n diepe kuil in dat een speler bijna uit het blikveld verdween. In dat eerste jaar moest al twee keer naar een ander veld worden verkast. Om de kosten te drukken werden de eerste doelnetten door de spelers en hun hulpen gebreid.
Tot het begin van de 2e wereldoorlog werd er gespeeld buiten KNVB-verband in de zogenaamde Onderlinge Voetbalbond (OLVB).. In de oorlogsjaren 1940 – 1945 werd het moeilijk en later onmogelijk tot competitievoetbal te komen. Met ploegen uit de buurt werden er nog wel toernooien of zogenaamde seriewedstrijden georganiseerd en gespeeld. Zodoende bleven de leden toch nog een beetje actief.

 

 

Consolidering en versteviging positie

Na het einde van de oorlog moesten de zaken vanaf nul weer worden opgebouwd. Omdat het dorp Holwierde in de laatste fase van de oorlogsstrijd op de grens van het gevechtsterrein kwam te liggen, was er veel vernietigd en beschadigd. Met het gratis beschikbaar stellen van materialen heeft de KNVB Holwierde toen extra ondersteuning verleend. Overigens moest de naam DVS op last van dezelfde KNVB worden gewijzigd. Er werd toen gekozen voor de naam Voetbalvereniging Holwierde.

 

Tot het begin van de jaren zestig werd steeds in de hoogste klasse KNVB afdeling Groningen gespeeld. In 1952 was er sprake van de eerste betaalde trainer bij de vereniging.
De komst van trainer/speler Kramer bracht in het seizoen 1962/1963 meteen succes. Het eerste team promoveerde naar de 4e klasse van de KNVB. Een jaar later werd dit succes nog overtroffen door opnieuw kampioen te worden, waarna promotie naar de 3e klasse KNVB volgde.
Een belangrijke speler uit dit team was Jan Hendrik Norden die ook bestuurlijk over grote capaciteiten bleek te beschikken. Hij was o.a. 10 jaar secretaris en 26 jaar voorzitter van de vereniging. Bij zijn afscheid als bestuurder werd hij vanwege zijn vele verdiensten tot ere-lid van de vereniging benoemd.
Onder de rustige en bekwame leiding van “Ko” Norden ontwikkelde de vereniging zich in de jaren zestig en zeventig als een stabiele derde klasser. Weliswaar waren er wel enkele dipjes in de prestaties, maar Holwierde was steeds verrassend snel terug op het hoge niveau.

 

Verdere professionalisering

Eind zeventiger, begin tachtiger jaren vonden er belangrijke wijzigingen in en rondom de voetbalclub plaats. Door de gemeente Bierum werd het speelveld getransformeerd in een sportpark in wording met twee speelvelden. Bovendien werd er een clubgebouw neergezet met 4 kleedkamers, douches, bestuurskamer en een kantine. Hierdoor was men niet meer aangewezen op noodkleedlokalen en/of het cafe. Misschien dat sommigen dat laatste wel hebben betreurd, maar voor de clubbinding was het een zeer goede zaak.
Rekening houdende met deze in positieve zin gewijzigde omstandigheden, besloot het bestuur om een ietwat andere koers te gaan varen. Men was van mening dat het nu mogelijk moest zijn nog betere sportieve resultaten te behalen.
Er werd begonnen met het aanstellen van bekwame gekwalificeerde trainers. Het trainingsbezoek werd sterk gepromoot en het aantal trainingsuren uitgebreid. Binnen de trainingsgroepen vond selectie plaats zodat ieder kon trainen op zijn niveau.
Deze aanpak wierp resultaten af. Vooral in de breedte kreeg de club meer body. In het seizoen 1981/1982 werd het 2e elftal kampioen en kregen we voor de eerste maal in de clubgeschiedenis twee elftallen in de KNVB. Het 2e team heeft zich tot dusver steeds minstens op het niveau reserve 3e klasse weten te handhaven.
Dat het met het 1e team iets minder succesvol verliep had veel (zo niet alles) te maken met de gebrekkige trainingsomstandigheden. Het trainingsveldje was veel te klein en bovendien slecht gedraineerd. De conditie van de spelers was meestal wel goed, maar aan de noodzakelijke combinatievormen, positie- en partijspelen kon veel te weinig worden gewerkt.
In 1988 kwam hierin echter verandering.

 

Sportieve successen

In 1988 werd in opdracht van de gemeente Delfzijl het tweede speelveld door Oranjewoud veranderd in een zogenaamd WETRA-veld. Een veld welke onder alle omstandigheden voor wedstrijden en trainingen bespeeld kon worden. De trainingen konden vanaf dat moment op een veld met normale afmetingen worden afgewerkt, terwijl er ook nog competitiewedstrijden op mochten worden gespeeld.
Omdat er tevens een (voor die tijd) goede verlichting werd geplaatst – waarbij het zelfs mogelijk bleek er ’s avonds oefenwedstrijden te spelen – kreeg de vereniging eindelijk de beschikking over adequate trainingsmogelijkheden. Naar onze mening is het verbeteren van de trainingsomstandigheden de basis geweest voor verdere successen.

 

In het seizoen 1991/1992 werd het 1e team afgetekend kampioen van de 3e klasse en promoveerde daardoor naar de 2e klasse zaterdagvoetbal. Destijds de één na hoogste klasse van het amateurvoetbal. Tevens werd dat jaar de halve finale in het bekertoernooi bereikt.
Helaas moest de ploeg het daarop volgend seizoen haar positie al weer prijsgeven. Ondanks waarschuwingen van derden verkeken de spelers zich op het verschil in niveau tussen de 3e en de 2e klasse.

 

Maar het zaad was gezaaid! Bestuur, begeleiders en spelers hadden genipt aan voetbal van een op alle fronten hoger peil. Men had in de keukens van goed georganiseerde verenigingen gekeken, goede accommodaties gezien, prima velden bespeeld, uitgekookte tegenstanders getroffen en de betere scheidsrechters aan het werk gezien. De daarop volgende jaren werden verwoede pogingen gedaan aansluiting te vinden bij de 2e klasse en met ups en downs is het gelukt.

 

De laatste jaren

In het seizoen 1998/1999 werd het 1e team zeer overtuigend kampioen van de 3e klasse B met promotie naar de 2e klasse. Dit sterke team ging als een stoomwals door en werd 2000/2001 opnieuw kampioen met promotie naar de 1e klasse.
Nu speelt het team al weer 7 seizoenen onafgebroken in de 1e klasse waarbij zelf twee keer werd deelgenomen aan de nacompetitie. Weliswaar zonder een promotie af te dwingen, maar het toont toch een beetje het niveau en de ambities van onze vereniging.

 

Het is duidelijk dat zich in de loop der jaren in deze kleine gemeenschap – zij het bescheiden – een voetbalbolwerk heeft gevestigd waarover in de regio met be- en verwondering wordt gekeken. Met een goede organisatie, gesteund door een groot aantal enthousiaste vrijwilligers,. een redelijke accommodatie (maar voor verbetering vatbaar), een prima technische en para-medische staf wil de v.v. Holwierde haar leden en aanhang zowel voor de top als in de breedte een goed “voetbalproduct” bieden.